Herstructurering, collectief ontslag en sluiting

Mr. Hanne Cattoir (Claeys & Engels)

Webinar op donderdag 17 oktober 2024


Sociaal strafwetboek:
een grondige hervorming werd goedgekeurd

Mr. Kenny Decruyenaere en mr. Veerle Van Keirsbilck (Claeys & Engels)

Webinar op donderdag 5 december 2024

“Wie ziek uitvalt, moet kunnen ontspannen”: CM voert opvallende campagne rond langdurig ziek zijn (Mploy)

Auteur: Steven Renette (Mploy)

De Morgen, 22 mei 2024

Misschien hebt u het filmpje van het Gezondheidsfonds CM ook gezien. Patrick is sinds 9 maanden arbeidsongeschikt. Hij poseert in een fietstenue met op de achtergrond een Strava-profiel waarop af te lezen is dat hij net 120 kilometer heeft gefietst. Er klinkt een retorische vraag: “Vind jij dat dit kan ?”. Patrick kijkt je daarop strak in de lens aan en voegt er aan toe: “En als jij het was, zou jij er dan anders over denken”? Aan de hand van deze campagne wil de CM het stigma doorbreken dat langdurig zieken zich tijdens hun ziekteperiode niet zouden mogen ontspannen. Want als ze zich kunnen ontspannen, kunnen ze dan niet even goed gaan werken?

Het voorbeeld uit het filmpje doet onwillekeurig denken aan een uitspraak van het Brusselse arbeidshof van enkele jaren geleden. Een vrouwelijke bediende nam tijdens haar ziekteperiode deel aan een fietsevenement dat georganiseerd werd in de schoot van “Kom Op Tegen Kanker”. Haar wielerploegje moest in totaal 1.000 kilometer afleggen waarvan zij er 250 kilometer voor haar rekening nam. Toen dit de werkgever ter ore kwam, ging hij prompt over tot het ontslag om dringende reden. “Arbeidsongeschikt zijn en ondertussen 1.000 kilometer fietsen is onverenigbaar en beschouwen wij als een flagrante fout welke elke verdere samenwerking met onmiddellijke ingang onmogelijk maakt” luidde de ontslagmotivering.

Ten onrechte. In de loop van de procedure opperde de werknemer dat stress aan de basis lag van haar ziekte. Volgens het arbeidshof stond de deelname aan de wielertocht haar herstel hiervan niet in de weg nu dit in clubverband gebeurde én onder medisch toezicht en begeleiding. De werkgever werd veroordeeld tot de betaling van een opzeggingsvergoeding.

Anders verging het een fitnessbegeleidster die tijdens haar ziekteperiode haar zelfstandig bijberoep als pilates-instructrice verderzette. Ook zij werd op basis van een gelijkaardige motivering ontslagen om dringende reden. De arbeidsrechtbank te Turnhout erkende dat fitness en pilates niet hetzelfde zijn maar beschouwde het wel als gelijkaardige activiteiten. Waar de klassieke rechtspraak vooropstelt dat de activiteit die tijdens de ziekteperiode wordt uitgeoefend, het herstel van de zieke werknemer niet in het gedrang mag brengen, ging de arbeidsrechtbank hier nog een stapje verder. Volgens de rechtbank was het ontslag terecht gegeven aangezien de begeleidster niet had aangetoond dat de activiteiten als pilates-instructrice haar zouden helpen in haar genezingsproces maar evenmin dat dit een heilzame werking zou hebben op het verloop van de ziekte. Zo geformuleerd, mag de nevenactiviteit het herstel dus niet enkel niet afremmen maar moet het er zelfs aan bijdragen.

Ons systeem voorziet niet in een vorm van periodiek contact tussen werkgever en werknemer tijdens de ziekteperiode. Het volstaat dat de werknemer een attest van arbeidsongeschiktheid aflevert waarop enkel de duur van de ziekteperiode wordt vermeld en of de zieke werknemer de woonst al dan niet mag verlaten. Onwetendheid leidt vaak tot onbegrip. Het is de hoogste tijd om onze omgang met zieke werknemers te herdenken en om het beleid op een meer moderne leest te schoeien. Vertrouwen en verantwoordelijkheid van alle actoren zouden hierin centrale begrippen moeten zijn.

Bron: Mploy

» Bekijk alle artikels: Arbeid & Sociale zekerheid