Een flexi-job(ber) aannemen? Dit zijn de regels! (Forum Advocaten)

Auteurs: Jana Kern en Jill Naets (Forum Advocaten)

Steeds meer werkgevers zijn opzoek naar flexibele werkkrachten die hun onderneming komen ondersteunen aan de hand van een flexicontact – de zogenaamde flexi-jobbers! De regels hieromtrent zijn, als gevolg van het laatste federale begrotingsakkoord (oktober 2023), gewijzigd voor zowel wat betreft de werkgever, alsook de flexi-jobber zelf. In deze blog leest u dan ook de belangrijkste regels waarmee u rekening moet houden, indien u overweegt een flexi-job(ber) aan te nemen.

Wie kan flexi-jobben?

Niet iedereen kan flexi-jobben. De mogelijkheid om een flexi-job aan te nemen, is beperkt tot twee categorieën van personen, namelijk: werknemers en gepensioneerden.

Werknemers kunnen flexi-jobben, indien zij aan bepaalde voorwaarden te voldoen.

Zo zullen zij voor het aangaan van de flexi-job reeds drie kwartalen lang minstens 4/5^e gewerkt moeten hebben bij één of meerdere werkgevers. Een flexi-jobber die van een voltijdse tewerkstelling overschakelt naar een 4/5^e tewerkstelling, zal overigens eerst een wachtperiode dienen te doorlopen van zes maanden. Pas na het doorlopen van de wachtperiode kan de deeltijdse werknemer een bijkomende flexi-job aannemen.

Bovendien kan flexi-jobben ook enkel voor zover de werknemer gedurende dezelfde periode:

• Niet voorafgaandelijk, noch bijkomend is tewerkgesteld onder een andere arbeidsovereenkomst of statutaire aanstelling bij de werkgever bij wie hij de flexi-job uitoefent;
• Zich niet in een periode bevindt, dewelke wordt gedekt door een verbrekingsvergoeding of ontslagcompensatievergoeding ten laste van de werkgever bij wie hij de flexi-job uitoefent;
• Zich niet bevindt in de periode waarin hij een opzeggingstermijn dient te volbrengen;
• Niet is tewerkgesteld met een arbeidsovereenkomst bij de gebruiker aan wie hij door een uitzendkantoor ter beschikking wordt gesteld om een flexi-job uit te oefenen;
• Niet is tewerkgesteld bij een onderneming die verbonden, dan wel geassocieerd is, in de zin van artikel 1.20 van het Wetboek van Vennootschappen en Verenigingen, aan de onderneming waarbij men een arbeidsovereenkomst heeft voor een tewerkstelling van minimaal 4/5e van een voltijdse job van een referentiepersoon van de sector.

Naast werknemers kunnen ook gepensioneerden een flexicontract aangaan, ongeacht hun eerdere statuut (werknemer, zelfstandige of ambtenaar). Afhankelijk van de leeftijd, zal de gepensioneerde ook aan een extra voorwaarde moeten voldoen. Zo zal de gepensioneerde die de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt, sedert minstens twee kwartalen al gepensioneerd moeten zijn vooraleer hij een flexi-job kan aannemen. Hierbij moet echter ook genuanceerd worden dat mensen die genieten van het zogenaamde ‘brugpensioen’ (het huidige stelsel werkloosheid met bedrijfstoeslag) niet onder het toepassingsgebied vallen en aldus geen flexi-job kunnen uitoefenen.

 Zijn er grenzen aan flexi-jobben?

De mogelijkheid om te flexi-jobben wordt begrensd. Zo zal het maar in bepaalde sectoren mogelijk zijn om een flexicontract te sluiten. Voorheen was deze lijst aan sectoren veel beperkter, maar als gevolg van het begrotingsakkoord van oktober 2023 is het aantal sectoren erg uitgebreid. Momenteel is het uitvoeren van een flexi-job dan ook beperkt tot volgende sectoren:

• Onderwijs
• Kinderopvang
• Publieke sport- en cultuursector
• Land- en tuinbouw
• Bussen en autocars
• Autosector
• Voedingsindustrie
• Uitvaartsector
• Verhuissector
• Rijscholen
• Eventsector
• Immosector

Is flexi-jobben (fiscaal) voordelig?

Voor de werknemer

Het aannemen van een flexi-job zal vooral voordelig zijn voor de flexi-job-werknemer zelf. Datgene wat hij of zij verdient, zal gelijk zijn aan zijn netto inkomen uit de flexi-job zonder dat hij hierop dus RSZ of bedrijfsvoorheffing/belastingen dient te betalen. Dit moet echter wel genuanceerd worden, daar er voor niet-gepensioneerde flexi-jobbers een jaarlijks verdienplafond wordt opgelegd van 12.000 euro. Wanneer de flexi-jobber dit plafond te boven gaat, dan zal hij of zij niet meer kunnen genieten van de fiscale vrijstelling van het flexiloon en aldus gewoon belast worden op dit inkomen.

Voor de werkgever

Ter compensatie van de uitbreiding van het systeem als gevolg van het begrotingsakkoord in 2023, werd het statuut van flexi-jobber evenwel fiscaal minder voordelig voor de werkgever.

Zo is het systeem van de flexi-jobs strikter omkaderd, waardoor de flexi-werkgever vanaf 2024 rekening moeten houden met de sectorale loonbarema’s wat betreft het loon voor zijn flexi-jobbers. Enkel de flexi-jobbers in de horeca vormen hierop een uitzondering: voor hen zal het minimumuurloon van 11,81 euro gelden.

Voorts is de sociale bijdrage die de werkgever dient te betalen voor zijn flexi-jobber sinds 2024 gestegen van 25 naar 28 procent. Dit betekent dus dat een flexi-werkgever meer RSZ-bijdragen dient te betalen voor zijn flexi-jobber, dan voor zijn vaste werknemer. Concreet zorgt dit er aldus voor dat het systeem van flexi-jobs duurder wordt voor de sectoren waar het al langer bestond.

Ondanks de recente wijzigingen, die het voor een werkgever fiscaal minder aantrekkelijk maken om een flexi-jobber aan te nemen, is het voor vele werkgevers alsnog erg interessant om beroep te doen op flexi-jobbers gelet op het feit dat zij erg flexibel, voor kortere en onregelmatige periodes inzetbaar zijn.

Bron: Forum Advocaten