Welke WACC voor mijn start-up? (Deminor)

Auteur: Jean-Baptiste Duchesne (Deminor)

De “Weighted Average Cost of Capital” (WACC) verwijst naar de kost voor een bedrijf om financiering te verkrijgen van zowel investeerders in de vorm van eigen vermogen, als van bankinstellingen in de vorm van schuld of andere bancaire instrumenten (bv. obligaties).

Aan de kant van de aandelenbeleggers worden de kosten voor het verkrijgen van financiering bepaald door het rendement op investering dat potentiële toekomstige aandeelhouders willen verkrijgen, of voor een bepaalde markt (CAPM-methode). De keuze van de methodologie die gebruikt wordt om deze kosten te bepalen, hangt vaak af van de maturiteit van het bedrijf. De kosten van schulden, aan de andere kant, zijn eenvoudigweg de mediaan van de rentetarieven voor alle bankfinancieringen.

Zodra deze percentages zijn vastgesteld met de spelers op het gebied van financiering, is het essentieel om de financieringsstructuur vast te stellen: wat wordt de verhouding tussen eigen en vreemd vermogen voor de vastgestelde financieringsbehoefte?

Meer schuld, zal de WACC over het algemeen verlagen, terwijl meer eigen vermogen de WACC zal verhogen. Het is echter essentieel om te analyseren of het bedrijf in staat is om de aangegane schulden terug te betalen, om niet in een ongemakkelijke situatie terecht te komen.

De WACC wordt gebruikt in de volgende twee specifieke gevallen:

• Het gebruik van contant gemaakte kasstromen (DCF);
• Het rendement van een project inschatten.

De WACC wordt gebruikt om de verdisconteerde kasstromen op de datum van de oefening te verkrijgen. De waarde van toekomstige kasstromen op de datum van realisatie wordt zo teruggebracht naar vandaag. Het is daarom erg belangrijk om de WACC zo nauwkeurig mogelijk aan te passen, aangezien deze een sleutelrol speelt in de waardering van een bedrijf of project.

Twee concepten zijn daarom erg belangrijk om een WACC te verkrijgen die zo dicht mogelijk bij de werkelijkheid ligt:

Kosten van het eigen vermogen

Er worden over het algemeen drie methodes gebruikt om de kosten van het eigen vermogen te bepalen:

• De eerste methode is gebaseerd op marktgegevens (CAPM);
• De tweede methode wordt gebruikt als het bedrijf nog niet volwassen is, maar er wel vergelijkbare, meer volwassen bedrijfsgegevens beschikbaar zijn. In dit geval kan de financieringsstructuur van het volwassen bedrijf worden “overgenomen” als dit bedrijf gelijkaardige kenmerken vertoont aan het jongere bedrijf.
• De derde methode ten slotte wordt gebruikt wanneer het bedrijf zich in de “vroege fase” bevindt en er geen markt- of concurrentiegegevens beschikbaar zijn. In dit geval zal de investeerder zijn kosten van het eigen vermogen baseren op verschillende factoren, zoals het risico verbonden aan het product/de dienst, het vertrouwen in het team, de maturiteit van het bedrijf, ervaring uit het verleden, enz.

Kosten van schulden