Vereffening-verdeling van nalatenschappen:
16 probleemstellingen

Mr. Nathalie Labeeuw (Cazimir)

Webinar op vrijdag 26 april 2024


Consumentenbescherming bij de verwerving
van financiële diensten: de laatste ontwikkelingen (optioneel met handboek)

Prof. dr. Reinhard Steennot (UGent)

Webinar op donderdag 30 mei 2024


De invoering van Boek 6
en de impact voor de medische sector

Prof. dr. Christophe Lemmens (Dewallens & Partners)

Webinar op vrijdag 4 oktober 2024


Ondernemingsstrafrecht:
wat wijzigt er door boek I en boek II van het Strafwetboek?

Mr. Stijn De Meulenaer (Everest)

Webinar op dinsdag 11 juni 2024


Aandeelhoudersovereenkomsten
in het licht van de nieuwe wetgeving

Mr. Michaël Heene (DLA Piper)

Webinar op vrijdag 31 mei 2024


Het nieuwe Boek 6 en de impact inzake verzekeringen:
een analyse aan de hand van 10 knelpunten

Mr. Sandra Lodewijckx en mr. Pieter-Jan Van Mierlo (Lydian)

Webinar op vrijdag 26 april 2024

Letter of intent bij aandelenoverdrachten : niet vrijblijvend (Lamote Stragier Advocaten)

Auteur: Bram Stragier en Simon Deryckere (Lamote Stragier Advocaten)

Publicatiedatum: 17/05/2018

Bij de meerderheid van aandelentransacties tekenen partijen vooraf een Letter of Intent of Intentieverklaring (afgekort LOI). Soms spreekt men van Memorandum of Understanding of Principeakkoord.

Deze vlag dekt vele ladingen. De LOI kan minimalistisch opgevat worden of al een blauwdruk zijn van de te sluiten deal.

Een goed opgestelde Letter of Intent is de opstap naar een succesvolle overname.

Wat komt er best in?

– De al dan niet exclusiviteit van de onderhandelingen. De verkoper verbindt er zich al dan niet toe om gedurende een bepaalde periode de aandelen niet over te dragen aan derden en alleen met de kandidaat-koper te onderhandelen;

– De vertrouwelijkheid van de onderhandelingen. Dit kan dubbel zijn. Het feit op zich dat er onderhandeld wordt, kan onderworpen worden aan een confidentialiteitsbeding. Daarnaast is het gebruikelijk dat de informatie die uitgewisseld wordt bij de onderhandelingen confidentieel blijft. Dit vraagt precieze afspraken over welke informatie wordt meegedeeld en op welke wijze, hoe eventuele tekortkomingen worden bewezen, en wat de sancties zijn bij overtreding;

– Het toepasselijk recht en de wijze waarop eventuele geschillen geregeld worden.

Verder is het aangewezen om concrete afspraken te maken over stappen die statutair, contractueel of wettelijk vereist zijn om de aandelen te kunnen overdragen. Zo kan een goedkeuringsbeding zijn opgenomen in de statuten van de vennootschap of kan de vennootschap verbonden zijn door overeenkomsten die een change of controlclausule bevatten.

Wat kan er nog in komen?

Veelal gaan partijen verder dan het vastleggen van ‘het kader’ van hun onderhandelingen en tekenen ze al deels het traject om tot een overeenkomst te komen uit. Zo kunnen ze afspreken over de modaliteiten van een nog te voeren due diligence, maar ook over opschortende voorwaarden om tot een overeenkomst te komen (bv. het bekomen van een financiering).

Kan er nog meer?

Soms nemen partijen zo goed als alle bepalingen van de beoogde koopovereenkomst op. Ze spreken al over de prijs, de datum van overdracht, de garanties die de verkoper moet stellen, … .

Hier kan betwisting rijzen over de precieze juridische draagwijdte van een dergelijke intentieverklaring.

Dit varieert van een vrijblijvende Gentleman’s Agreement tot een overeenkomst die volledig juridisch afdwingbaar is en dus reeds tot de effectieve koop-verkoop leidt.

Zo kunnen partijen ‘geruisloos’ contracteren, zonder het zelf te beseffen. Het opstellen van een prijsformule kan soms al een definitieve koopovereenkomst uitmaken, nu een akkoord over voorwerp en prijs juridisch gezien de koop kan tot stand brengen (tenzij partijen ook nog andere essentiële voorwaarden open laten voor verdere onderhandelingen). De prijs moet zelfs niet vastliggen, het volstaat dat deze ‘bepaalbaar’ is.

De betwisting kan ook het gevolg zijn van verschillende verwachtingen van partijen. Wenst men zekerheid om onder bepaalde voorwaarden te kunnen (ver-)kopen, dan wordt er misschien beter gewerkt met aandelenopties.

De juridisch verbindende kracht van het document, of van bepaalde delen ervan, moet dus geval per geval gemoduleerd worden. Om problemen achteraf te vermijden, moeten partijen op dezelfde golflengte zitten over de mate waarin men gebonden is.

Wat als de deal niet doorgaat?

Sowieso zijn partijen verplicht om de letter of intent ‘ter goeder trouw’ uit te voeren, zelfs als deze ‘niet bindend’ is. Een ontijdige of arbitraire verbreking van de onderhandelingen kan aanleiding geven tot aansprakelijkheid. De ene rechtbank is hier al strenger in dan de andere.

Ook hierover kunnen partijen afspraken maken en de gevolgen van het eventueel afspringen van de deal regelen. Zo kunnen ze voorzien dat dit geen financiële gevolgen heeft, of slechts gevolgen heeft indien de exclusiviteit geschonden wordt, of indien één partij bewust informatie achtergehouden heeft.

Samengevat

Een goed opgestelde ‘letter of intent’ is de opstap naar een succesvolle overname. De LOI legt het framework van de onderhandelingen vast en moet de toekomstige deal faciliteren. Het is essentieel om aandacht te hebben voor de mate waarin de LOI als ‘bindend’ kwalificeert, en voor de eventuele scenario’s waarin de deal alsnog zou afspringen. Om verrassingen te vermijden, is het aangewezen om de prille wilsovereenstemming zorgvuldig af te lijnen en de Intentieverklaring door specialisten te laten opstellen.

Lees hier het originele artikel