Vakantiedagen en het arbeidsrecht

Mr. Kato Aerts en mr. Sarah Witvrouw (Lydian)

Webinar op dinsdag 11 juni 2024


HR-aspecten bij M&A transacties

Mr. Nele Van Kerrebroeck (Linklaters)

Webinar op donderdag 16 mei 2024


Het nieuwe Boek 6:
de impact op de werkvloer

Mr. Chris Persyn (Cautius)

Webinar op donderdag 4 juli 2024


Intellectuele eigendomsrechten in de onderneming:
wie is eigenaar van door werknemers en dienstverleners ontwikkelde creaties?

Dr. Nele Somers (ARTES) en mr. Veerle Scheys (Mploy)

Webinar op dinsdag 23 april 2024


Tewerkstelling van buitenlandse werknemers:
nakende ingrijpende wijzigingen

Mr. Sophie Maes en mr. Simon Albers (Claeys & Engels)

Webinar op donderdag 25 april 2024

Deliveroo : geen schijnzelfstandigheid oordeelt Rechtbank Amsterdam op 23 juli 2018 (LegalNews.be)

Auteur: LegalNews.be

Publicatiedatum: 26/07/2018

Alhoewel het hier om Nederlandse wetgeving gaat, is deze uitspraak zeker interessant in een Belgische context.

Eerst waren koeriers werknemers

Deliveroo is in juni 2015 in Nederland begonnen met haar activiteiten, te weten het bieden van een digitaal platform waarop onafhankelijke restaurants digitaal gekoppeld worden aan klanten. Met ingang van september 2015 heeft Deliveroo voor bepaalde tijd mensen in dienst genomen om maaltijden te bezorgen. De koerier in kwestie (hierna X genoemd) was op 4 juni 2016 bij Deliveroo in dienst getreden als maaltijdbezorger op basis van een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd, eindigend op 3 februari 2018.

In de arbeidsovereenkomst was bepaald dat deze niet zou worden verlengd.

Als werknemer diende X zich op ingeroosterde tijden beschikbaar te stellen om maaltijden van diverse restaurants op zijn eigen fiets naar door Deliveroo opgegeven adressen te vervoeren. Hij was verplicht gehoor te geven aan een oproep om een maaltijd te bezorgen. Drie keer geen gehoor geven aan een oproep, zou ingevolge de arbeidsovereenkomst ontslag op staande voet tot gevolg hebben. X diende tijdens zijn werkzaamheden gekleed te zijn in Deliveroo kleding en de maaltijden te vervoeren in een Deliveroo-thermobox. Hij kreeg voor zijn werkzaamheden laatstelijk € 6,04 per uur betaald, vermeerderd met vakantiegeld en vakantiedagen en hij werkte gemiddeld 27 uur per maand. Partijen waren geen pensioenvoorziening overeengekomen. Het was X als werknemer niet toegestaan om voor andere bezorgdiensten te werken.

De overgang naar een zelfstandige samenwerking

Bij e-mail van 1 november 2017 heeft Deliveroo haar medewerkers geschreven:

(..) Omdat de fee per delivery proef dusdanig succesvol is, zijn we ervan overtuigd dat dit het beste model is voor riders (maaltijdbezorgers). Daarom werken nieuwe riders met Deliveroo alleen nog maar met het nieuwe betaalmodel en, geleidelijk aan, verwachten we dat alle riders die werken met Deliveroo op deze manier zullen werken. Voor huidige riders bij Deliveroo, houden we ons aan de voorwaarden van jouw contract met ons en zal jouw huidige arbeidsovereenkomst geldig blijven tot de gestelde einddatum. Voor jou betekent het dat je contract afloopt op «Einddatum contract». We willen er zeker van zijn dat iedereen ten minste drie maanden van tevoren kennis heeft genomen van deze verandering, dus indien jouw contract vóór 31 januari afloopt, kun je een tweede of derde vernieuwing van je contract krijgen met een einddatum van maximaal 1 februari 2018. Uiteraard kan je op elk moment besluiten om verder te gaan met Deliveroo op ons flexibele zelfstandige fee per delivery betaalmodel (..)

Bij e-mail van 2 november 2017 heeft X geantwoord:

(..) Ik zou graag mijn contract willen omzetten naar een zzp-contract. Wat moet hiervoor gebeuren? (..)

Op 14 november 2017 is X op een door Deliveroo opgestelde overeenkomst met Deliveroo ingegaan (lees de gedetailleerde voorwaarden van de overeenkomst in de uitspraak).

X heeft zich op 29 november 2017 als eenmanszaak per 17 november 2017 laten inschrijven bij de Kamer van Koophandel en een btw-nummer aangevraagd. Als doelomschrijving is in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel opgenomen “het bezorgen van eten voor Deliveroo”.

Maar in 2018 stelt X dat de huidige rechtsbetrekking tussen hem en Deliveroo moet worden geduid als een arbeidsovereenkomst (lees de argumentatie in de uitspraak)

De uitspraak van de rechtbank

Gezien hetgeen partijen zijn overeengekomen en hoe zij vervolgens feitelijk aan die overeenkomst uitvoering en invulling hebben gegeven, alle hiervoor behandelde feiten en omstandigheden in onderling verband en samenhang beschouwd kan de rechtsverhouding tussen partijen niet als een arbeidsovereenkomst worden gekwalificeerd. Voldoende is komen vast te staan dat X wist dat zijn arbeidsovereenkomst eindig was en hij daarom akkoord is gegaan met de Overeenkomst. Hij wist dat hij in dat geval als zelfstandig ondernemer ging werken voor Deliveroo.

Na 14 november 2017 is veel veranderd in de verhouding tussen partijen. X mocht vanaf dat moment zelf beslissen of hij zichzelf aanmeldde voor werk, mocht een bestelling weigeren en had zelfs de vrijheid om, zij het niet zonder consequenties, als hij een tijdvak had gereserveerd toch niet te gaan werken. Aan de andere kant kon hij, als hij geen tijdvak had gereserveerd, zich op elk gewenst moment aanmelden voor werk in een zone en werd hem in dat geval gevraagd bestellingen te bezorgen, tenzij het tijdvak in de zone waarin hij zich aanmeldde op dat moment was volgeboekt.

In dat geval was hij echter in de gelegenheid om zich in een andere zone aan te melden, die op dat moment wellicht nog niet was volgeboekt en kon hij op dat moment toch bestellingen ontvangen. Het stond hem daarbij vrij het werk te verrichten in zijn eigen kleding en met een eigen thermobox, zolang deze voldeden aan de veiligheidseisen. Onbetwist is verder gebleven dat hij gerechtigd was om ook opdrachten van een concurrerende onderneming uit te voeren, dan wel zich te laten vervangen door een ander, mits deze aan de veiligheidsvoorwaarden van Deliveroo voldeed. Daarbij gaat het om een bijverdienste die voor X de afgelopen maanden per uur aanzienlijk hoger is geweest dan de inkomsten die hij genereerde in loondienst. Ook uit de uitvoering van de Overeenkomst kan daarom niet worden afgeleid dat sprake is van een arbeidsovereenkomst.

Het moge zo zijn dat in het huidige arbeidsrecht geen rekening is gehouden met de uit de (relatief) nieuwe platformeconomie voortkomende arbeidsverhoudingen. Dat maakt echter nog niet dat de onderhavige beslissing tot dusdanig onaanvaardbare resultaten leidt, dat de redelijkheid en billijkheid tot rechterlijk ingrijpen noopt. Wanneer het ongewenst wordt geacht dat werkplatforms als Deliveroo dergelijke overeenkomsten aanbieden, zal de wetgever daartegen maatregelen moeten treffen.

De vorderingen van X worden daarom afgewezen.

Lees hier de uitspraak

» Bekijk alle artikels: Arbeid & Sociale zekerheid