Inzage in het medisch dossier van de overledene als erfgenaam. Een manier om de wilsonbekwaamheid tot testeren aan te vechten? (Bannister)

Auteur: Bannister

Na een overlijden vragen nabestaanden zich vaak af of zij de mogelijkheid hebben om het medisch dossier van de overledene in te kijken. Dergelijke inzage zou dienstig kunnen zijn in functie van een procedure voor de familierechtbank, waarbij men bijvoorbeeld de ongeldigheid van een eigenhandig testament aanvoert op basis van ongezondheid van geest. Ook schenkingen zouden kunnen nietig verklaard worden, indien men aan de hand van het medisch dossier kan argumenteren dat men niet meer wilsbekwaam was op het moment van de schenking.

Wanneer kan u zich beroepen op het recht tot inzage?

Krachtens artikel 9, paragraaf 4 van de Wet van 22 augustus 2002 betreffende de rechten van de patiënt (hierna de Patiëntenwet), krijgen een aantal erfgenamen het recht op onrechtstreekse inzage in het medisch dossier van de overledene. Echter is het inzagerecht wel aan een aantal voorwaarden verbonden, namelijk:

• Men is een echtgenoot, een wettelijk samenwonende partner, een partner of bloedverwant tot en met de tweede graad van de overledene;
• Het verzoek dient voldoende gemotiveerd en gespecificeerd te zijn;
• De overledene heeft zich bij leven niet uitdrukkelijk verzet tegen het recht op inzage.

Indien bijgevolg aan bovenstaande voorwaarden is voldaan, kan de erfgenaam een gemotiveerd verzoek richten aan de behandelend arts van de overledene. De arts zal vervolgens oordelen of de erfgenaam al dan niet voldoet aan bovenstaande voorwaarden. Het recht op inzage betreft een onrechtstreekse inzage, wat als gevolg heeft dat, in de meeste gevallen, de erfgenaam zelf ook een arts zal moeten inschakelen die het recht op inzage zal uitoefenen in naam van de erfgenaam. U kan dus niet zelf rechtstreeks het medisch dossier van de overledene inkijken bij de behandelend arts.

Bewijs van ongezondheid van geest.

In de praktijk wordt af en toe gebruik gemaakt van dit recht in het kader van betwistingen omtrent de nalatenschap van de overledene. Wanneer bijvoorbeeld een dementerende persoon een eigenhandig testament opstelt of bepaalde schenkingen verricht bij leven, kan de erfgenaam op basis van een aantal elementen in het medisch dossier aantonen dat de overledene niet meer gezond van geest was op het moment van het opstellen van het testament of het moment van de schenking. Het blijft evenwel de soevereine bevoegdheid van de rechter om finaal te oordelen of de ongezondheid van geest al dan niet bewezen is. In veel gevallen zal het een combinatie zijn van bewijsstukken die de ongezondheid van geest zullen aantonen.

Bron: Bannister