De vergoeding van een opgelopen ziekenhuisinfectie. Vergoeding van een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid? (Dehaese & Dehaese)

Auteur: Johan Dehaese (Dehaese & Dehaese)

Publicatiedatum: januari 2018

U hoort of leest het wel eens : een patiënt loopt een ziekenhuisinfectie (een nosocomiale infectie) op.

Erg vervelend. Is deze schade vergoedbaar ?

Zorgverleners (in brede zin van het woord) en ziekenhuizen sparen tijd, geld noch moeite om patiënten in de meest optimale omstandigheden kwaliteitsvolle zorg toe te dienen. Ondanks al deze inspanningen gebeurt het dat een patiënt schade oploopt ten gevolge van een ziekenhuisinfectie, een schade die vaak niet verhaalbaar is op de betrokken arts en/of het ziekenhuis bij gebrek aan bewezen fout van deze laatsten.

De wetgever is de patiënt al geruime tijd tegemoetgekomen via de Wet Medische Ongevallen van 31 maart 2010 (‘W.M.O.’). Via de installatie van het Fonds voor de Medische Ongevallen (‘FMO’) zal onder bepaalde voorwaarden het slachtoffer vergoed worden voor schade, veroorzaakt door een medisch ongeval zonder aansprakelijkheid, het zogenoemde ‘MOZA.

De wetgever definieert een MOZA als een ongeval dat verband houdt met een verstrekking van gezondheidszorg dat geen aanleiding geeft tot de aansprakelijkheid van een zorgverlener, dat niet voortvloeit uit de toestand van de patiënt en dat voor de patiënt abnormale schade met zich meebrengt.”

Naast het causaal verband tussen het ongeval en een verstrekking van gezondheidszorg, een bewijs dat absoluut niet eenvoudig te leveren is, moet het tevens handelen om abnormale schade . Deze schade moet vermijdbaar zijn , d.w.z. dat de schade zich niet had mogen voordoen rekening houdend met de huidige stand van de wetenschap. Abnormale schade betekent ook dat de schade onvoorzienbaar moet zijn, hetgeen betekent dat de schade zich niet mag voordoen rekening houdend met de toestand van de patiënt en zijn objectief voorspelbare evolutie.

Wat leert ons de praktijk ? Net deze invulling van het begrip abnormale schade is problematisch voor ziekenhuisinfecties. Uit onderzoek blijkt dat ongeveer 70% van de ziekenhuisinfecties niet te vermijden zijn, ondanks alle genomen maatregelen. Bovendien is het grootste deel van de ziekenhuisinfecties niet onvoorzienbaar. Het aantal jaarlijkse infecties ligt hoog. Vaak worden deze dan ook beschouwd als algemeen bekend risico’s en dus niet onvoorzienbaar.

Hoewel een opgelopen ziekenhuisinfectie op het eerste gezicht niet makkelijk in aanmerking voor vergoeding, toch kunnen de concrete omstandigheden zoals het infectierisico, de gezondheidstoestand van de patiënt en de omvang van de schade in bepaalde gevallen leiden tot vergoedbare schade Het Fonds voor Medische Ongevallen vergoedt immers ernstige schade in de volgende vier gevallen :

1° de patiënt is getroffen door een blijvende invaliditeit van 25 % of meer;

2° de patiënt is getroffen door een tijdelijke arbeidsongeschiktheid gedurende minstens zes opeenvolgende maanden of zes niet opeenvolgende maanden over een periode van twaalf maanden;

3° de schade verstoort bijzonder zwaar, ook economisch, de levensomstandigheden van de patiënt;

4° de patiënt is overleden.”

Uit het voorgaande blijkt dat een opgelopen ziekenhuisinfectie niet zo vaak als een MOZA beschouwd kan worden. Het is niettemin de kunst en zeker ook de moeite, telkens er zich schade voordoet omwille van een ziekenhuisinfectie, concreet de toepassing na te gaan van de hoger besproken voorwaarden.

En ook dit is specialistenwerk.

Lees hier het originele artikel