Vermoeden van kostenvergoeding voor toeslagen die rechtstreeks verbonden zijn aan detachering (Odigo Advocaten)

In geval van detachering moeten de gedetacheerde werknemers kunnen genieten van een aantal arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden, waaronder het minimumloon van het gastland. In de praktijk zal er een vergelijking plaatsvinden tussen de oorspronkelijke verloning en de Belgische minimumlonen. Voor een buitenlandse werkgever is het dus van belang in welke mate toeslagen eigen aan de detachering die hij aan de gedetacheerde werknemer betaald, ook in België als loon beschouwd worden.

De nieuwe detacheringswet herneemt het algemeen principe voorzien in de oorspronkelijke richtlijn 96/71/EG. Deze richtlijn bepaalde reeds dat de toeslagen eigen aan de detachering worden beschouwd als deel van het loon voor zover zij niet uitgekeerd worden als vergoeding van daadwerkelijk in verband met de detachering gemaakte onkosten, zoals reiskosten, verblijfskosten en kosten voor voeding. Kostenvergoedingen kunnen niet worden beschouwd als een onderdeel van de verloning.

De volledige toeslag wordt voortaan vermoed te zijn betaald ter vergoeding van kosten, tenzij uit de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden blijkt welke onderdelen van de toeslag bestemd zijn voor de vergoeding van kosten die verband houden met de detachering en welke deel uitmaken van de verloning. Indien deze opsplitsing niet kan worden gemaakt, wordt de volledig toeslag beschouwd als kostenvergoeding. Iedere onduidelijkheid over de aard van de toeslagen moet dus vermeden worden. Partijen kunnen bijvoorbeeld uitdrukkelijk voorzien dat een toeslag wordt betaald louter als tegenprestatie van arbeid.