Terugbetaalde coronatests of mondmaskers: belastbaar voordeel van alle aard (De Broeck Van Laere & Partners)

Auteur: De Broeck Van Laere & Partners

Als een werknemer zich Covid-19-tests of mondkapjes aanschaft voor gebruik op het werk en daarvoor een onkostennota indient bij de werkgever, vormt de onkostenvergoeding géén terugbetaling van “eigen kosten van de werkgever”. De fiscus beschouwt een en ander als een belastbaar voordeel. De werkgever koopt de tests of mondmaskers of handgels dus beter zelf aan.

Als men een mondmasker moet dragen op het werk of een coronatest moet ondergaan voor het werk, en de werkgever bereid is de kosten te dragen, zijn er twee mogelijkheden. De werknemer kan zelf de maskers of de test betalen en daarna een onkostennota indienen. Of de werkgever kan de bestelling doen en daarna het materiaal ter beschikking stellen van zijn werknemers.

Fiscaal gezien is alleen de laatste optie interessant voor de werknemers. Want alleen in dat geval aanvaardt de fiscus dat er geen sprake is van een belastbaar voordeel van alle aard in hoofde van de werknemers. Als die laatsten daarentegen zelf instaan voor de aankoop en de prijs daarna terugbetaald krijgen, beschouwt de fiscus de terugbetaling niet als een “eigen kost van de werkgever”. De terugbetaling van een eigen kost van de werkgever blijft belastingvrij bij de werknemer (en is aftrekbaar voor de werkgever). Het standpunt van de fiscus komt er dus op neer dat de werknemer in dat geval belast wordt op een voordeel van alle aard ten belope van de waarde van de tests of de mondkapjes. Hetzelfde geldt trouwens voor ontsmettende gels.

Ook als verplicht

Opmerkelijk: het feit dat het gebruik van mondmaskers of het afnemen van een test verplicht is of door de werkgever opgelegd wordt, verandert daar niets aan. Juist omdat het gaat om de veiligheid en het welzijn op het werk, redeneert de fiscus, moeten de betrokken producten aan strenge kwaliteitseisen voldoen. En die garantie is er alleen als de werkgever ze zelf ter beschikking stelt. Bovendien volgt de fiscus gewoon het standpunt van de RZS. Daardoor is er geen onderscheid tussen de fiscale en sociale behandeling.

Op enkele punten is de fiscus dan toch soepel. Zo maakt hij een uitzondering voor werknemers die moeilijk naar het werk kunnen komen, bijvoorbeeld omdat ze rechtstreeks naar klanten rijden zonder langs te gaan op kantoor. Die werknemers worden dus niet belast op een voordeel van alle aard als ze een onkostennota indienen en terugbetaald krijgen voor een coronatest of mondmaskers. Voorts telt gebruik op het openbaar vervoer op weg naar het werk ook als gebruik op het werk. En voor het wassen van mondmaskers (stoffen maskers dan) aanvaardt de fiscus wel de kwalificatie als “eigen kosten van de werkgever” als de werkgever de kosten terugbetaalt.

Voor alle duidelijkheid: als de werkgever betaalt voor producten die uitsluitend privé gebruikt worden, is er sowieso sprake van een belastbaar voordeel van alle aard. Het onderscheid tussen terbeschikkingstelling en terugbetaling speelt dan niet.

Bron: Parlementaire Vraag nr. 551 van Volksvert. Steven Matheï, 19 juli 2021 (p. 83) en Circulaire nr. 2021/C/15 van 22 februari 2021.