HR-aspecten bij M&A transacties

Mr. Nele Van Kerrebroeck (Linklaters)

Webinar op donderdag 16 mei 2024


Tewerkstelling van buitenlandse werknemers:
nakende ingrijpende wijzigingen

Mr. Sophie Maes en mr. Simon Albers (Claeys & Engels)

Webinar op donderdag 25 april 2024


Intellectuele eigendomsrechten in de onderneming:
wie is eigenaar van door werknemers en dienstverleners ontwikkelde creaties?

Dr. Nele Somers (ARTES) en mr. Veerle Scheys (Mploy)

Webinar op dinsdag 23 april 2024


Vakantiedagen en het arbeidsrecht

Mr. Kato Aerts en mr. Sarah Witvrouw (Lydian)

Webinar op dinsdag 11 juni 2024


Het nieuwe Boek 6:
de impact op de werkvloer

Mr. Chris Persyn (Cautius)

Webinar op donderdag 4 juli 2024

Kennelijk onredelijk ontslag – een mooie extra vergoeding of een kat in een zak? (Mploy)

Auteur: Eline Jacobs (Mploy)

De procedures waarbij een misnoegde werknemer een schadevergoeding vordert wegens kennelijk onredelijk ontslag zijn geen uitzonderingen meer. Wanneer de werknemer de mening is toegedaan dat zijn ontslag niets te maken had met zijn gedrag of houding of met de noodwendigheden van het bedrijf of de instelling én dat een normaal en redelijk werkgever nooit zou zijn overgegaan tot ontslag, kan hij een schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag vorderen (cao nr. 109 Nationale Arbeidsraad). Die vergoeding bedraagt tussen de 3 en de 17 weken loon, afhankelijk van de “graad” van kennelijke onredelijkheid van het ontslag: hoe kennelijk onredelijker het ontslag, hoe hoger de schadevergoeding.

De sociale partners hebben bij het sluiten van cao nr. 109 de arbeidshoven en -rechtbanken echter geen richtlijnen meegegeven omtrent het bepalen van de hoogte van de schadevergoeding wegens kennelijk onredelijk ontslag. Eens de rechter oordeelt dat het ontslag kennelijk onredelijk is, dient hij bijgevolg zelf – volgens een eigen vast te leggen maatstaf – te bepalen hoe kennelijk onredelijk het ontslag is en hoe groot de schadevergoeding voor de werknemer dus zal zijn. De recente trend die zich op dit vlak lijkt te ontwikkelen, is dat rechters uitgaan van het minimumbedrag (3 weken loon) als “basis”. Als de werknemer meent dat het ontslag zo kennelijk onredelijk is dat een hogere vergoeding op zijn plaats is, moet hij dat aantonen. Zaken zoals een grote anciënniteit, een uitmuntende reputatie, het niet voorafgaand horen van de werknemer,… werden in het verleden al aanvaard om een hogere schadevergoeding toegekend te krijgen. Het arbeidshof Antwerpen oordeelde in die zin in arresten van 14 juni 2022 en 12 januari 2021. Ook andere rechtspraak gaat in die richting: arbeidsrechtbank Luik 15 juni 2016, arbeidsrechtbank Brussel 7 september 2016, arbeidsrechtbank Gent 7 november 2016.

Daar waar de arbeider vroeger de schadevergoeding wegens willekeurig ontslag forfaitair 6 maanden loon bedroeg, moet de werknemer het nu blijkbaar met een pak minder stellen.

Bron: Mploy

» Bekijk alle artikels: Arbeid & Sociale zekerheid