Het taalgebruik in arbeidsrelaties (Mploy)

Auteur: Ludo Vermeulen (Mploy)

Hof van Cassatie 3 februari 2025, S.18.0020.N, www.juportal.be

De bepalingen van het Taaldecreet moeten zo geïnterpreteerd worden dat de absolute nietigheid van de arbeidsovereenkomst die niet in het Nederlands is opgesteld niet verhindert dat de werknemer zich kan beroepen op de bepalingen die erin zijn vastgelegd en dat hij zijn vordering erop kan steunen.

Kort gezegd bepaalt het Taaldecreet dat alle sociale betrekkingen tussen werkgever en werknemer in het Nederlands moeten verlopen. Documenten die niet in het Nederlands zijn opgesteld zijn absoluut nietig. “De nietigverklaring kan geen nadeel berokkenen aan de werknemer en laat de rechten van derden onverminderd. De werkgever is aansprakelijk voor de schade veroorzaakt door zijn nietige stukken of handelingen ten nadele van de werknemer of van derden.” (artikel 10, vijfde lid).

De werkgever had voor het Hof van Cassatie betoogd dat de absolute nietigheid  ook geldt ten aanzien van de werknemer en dat die dus geen mogelijkheid behoudt zich te beroepen op de voor hem voordelige bepalingen van het nietige anderstalige document. De werknemer kan van zijn werkgever wel vergoeding vragen voor de schade die hij lijdt als gevolg van de nietigverklaring, aangezien de nietigverklaring hem geen nadeel mag berokkenen.

Het Hof van Cassatie, dat zowat zeven jaar nodig had om tot zijn oordeel te komen, volgt die interpretatie van het Taaldecreet niet. De werknemer kan zich wel beroepen op de bepalingen die zijn vastgelegd in een (absoluut nietige) anderstalige overeenkomst.

Bron: Mploy