Contact tracing in de bouw: effectief of een lege doos? (adhemar.law)

Auteurs: Stefanie Debeuf en Elke Paenhuysen (adhemar.law)

Publicatiedatum: 08/09/2020

De bouwsector kreeg het, net zoals verschillende andere sectoren, hard te verduren tijdens de coronacrisis. Zowel aannemers als bouwheren moesten zich aanpassen aan de door de overheid opgelegde maatregelen (bv. werknemers mochten zich niet meer zomaar gezamenlijk verplaatsen van en naar de werf, gereedschap mocht niet worden gedeeld, enz.). Sommige werken werden zelfs opgeschort indien het niet mogelijk was om de maatregelen na te leven.

Met het Ministerieel Besluit van 22 augustus 2020 “houdende wijziging van het ministerieel besluit van 30 juni 2020 houdende dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus COVID-19 te beperken” (hierna: MB 22 augustus 2020) werd er nog een bijkomende verplichting in het leven geroepen.

In deze nieuwsbrief licht Adhemar.law u het recente MB van 22 augustus 2020 (dat op dezelfde dag werd gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad) toe,  en meer in het bijzonder de verplichting voor de bouwsector om voor buitenlandse arbeidskrachten aan een vorm van contact tracing te doen.

*****

Het COVID-19 virus is zowel in Europa als in België nog steeds sterk aanwezig. De overheid tracht de impact van het virus te beperken door het opleggen van diverse maatregelen (onder andere het dragen van een mondmasker, het testen van (potentieel) besmette personen en contact tracing).

Met het MB van 22 augustus 2020 gaat de overheid verder op dit elan en werd er een vorm van contact tracing ingevoerd voor alle werkgevers in (onder meer) de bouwsector die een beroep doen op een buitenlandse werknemer of zelfstandige die tijdelijk werkzaamheden in België zal uitvoeren.

Deze verplichting is tweeledig: enerzijds moet de werkgever een geactualiseerd register bijhouden van een aantal gegevens van de werknemer in kwestie en anderzijds heeft hij de verplichting om te controleren of het zogenaamde Passenger Locator Form (PLF) daadwerkelijk is ingevuld.

De werkgever zal meer concreet de volgende gegevens van de buitenlandse werknemers die hij tewerk stelt moeten registreren:

• De naam en voornamen;

• De geboortedatum;

• Het identificatienummer van de Kruispuntbank van de sociale zekerheid;

• De verblijfplaats van de werknemer of zelfstandige gedurende zijn werkzaamheden in België;

• Het telefoonnummer waarop de werknemer of zelfstandige kan worden gecontacteerd;

• In voorkomend geval, de aanduiding van de personen waarmee de werknemer of zelfstandige tijdens zijn werkzaamheden in België samenwerkt.

De verplichting om een dergelijk register bij te houden geldt niet voor grensarbeiders of werknemers en zelfstandigen die voor een periode van minder dan 48 uur in België verblijven.

De bovenstaande gegevens moeten worden vernietigd na 14 kalenderdagen, te rekenen vanaf de datum van het einde van de werkzaamheden.

Verder wordt, zoals hierboven aangegeven, de bestaande verplichting m.b.t. het invullen van het PLF uitgebreid met de verplichting van de werkgever in de bouwsector om vóór de aanvang van de werkzaamheden erop toe te zien dat het PLF effectief werd ingevuld. Bij gebrek aan bewijs dat dit formulier werd ingevuld, dient de werkgever erover te waken dat het PLF ingevuld is uiterlijk op het moment waarop de buitenlandse werknemer of zelfstandige zijn werk in België start.

*****

Bovenstaande bijkomende verplichtingen brengen, naast de reeds bestaande registratiesystemen (zoals bv. Check in at work), vanzelfsprekend extra administratie met zich mee. Vooral op grote werven waar veel buitenlandse arbeidskrachten actief zijn kan dit problematisch zijn. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de bouwsector het MB van 22 augustus 2020 heeft bekritiseerd.  De toekomst zal moeten uitwijzen of en hoe de inspectiediensten de verplichtingen uit het Ministerieel Besluit zullen handhaven.

Lees hier het originele artikel