Afstand van het concurrentiebeding (Mploy)

Auteur: Steven Renette (Mploy)

Publicatiedatum: 18/12/2020

Arbeidsrechtbank Brussel 5 oktober 2020: de “omgekeerde afstand” van het concurrentiebeding

Een van de geldigheidsvoorwaarden van een concurrentiebeding bestaat er in dat het beding moet voorzien in de betaling van een compensatoire vergoeding tenzij de werkgever binnen de vijftien dagen te rekenen vanaf het ogenblik van de stopzetting van de overeenkomst, afziet van de toepassing (cfr. artikel 65 van de Arbeidsovereenkomstenwet).

Over de manier waarop deze afstand moet gebeuren, spreekt het wetsartikel zich niet uit: de werkgever moet enkel bewijzen dat hij tijdig afstand heeft gedaan. Dat mag hij bewijzen met alle wettelijke middelen: er zijn geen voorgeschreven pleegvormen.

In de zaak die aan de arbeidsrechtbank werd voorgelegd, was het concurrentiebeding zo opgesteld dat de werkgever die de naleving wenste, de werknemer hiervan binnen de 15 dagen na de beëindiging van de arbeidsovereenkomst op de hoogte moest brengen. Dit impliceert meteen ook dat wanneer de werkgever dit binnen de vooropgestelde termijn niet doet hij logischerwijze geacht wordt om afstand te hebben gedaan van het beding. Een “omgekeerde afstand” als het ware: de werkgever moest de werknemer dus niet laten weten dat hij afzag van het beding maar hij zou hem daarentegen in kennis moeten stellen wanneer hij zich op het beding wenste te beroepen.

Volgens de Brusselse arbeidsrechtbank maakt deze redactie een geldige toepassingsmodaliteit uit. De arbeidsrechtbank in Gent ging haar hier overigens al in voor.

Dat is een opsteker voor vergeetachtige werkgevers die op deze manier niet langer tot een compensatoire vergoeding kunnen worden veroordeeld wanneer ze nagelaten hebben om tijdig afstand te doen van het concurrentiebeding.  Het concurrentiebeding in de arbeidsovereenkomst moet dan wel in deze zin worden aangepast.

Lees hier het originele artikel