Pokerinkomsten niet belastbaar als beroepsinkomsten? (Sansen International Tax Lawyers)

Visie fiscale Administratie

Pokerinkomsten kunnen volgens de fiscale Administratie ofwel beroepsinkomsten, ofwel diverse inkomsten uitmaken. Wanneer zij diverse inkomsten uitmaken, zullen zij overeenkomstig de algemeen geldende principes slechts belastbaar zijn wanneer zij geen normaal beheer van privévermogen uitmaken.

In de commentaar bij het Wetboek Inkomstenbelastingen, meer in het bijzonder nr. 90/8, verduidelijkt de fiscale Administratie zelf dat volgende inkomsten niet in de categorie van de in artikel 90, 1°, WIB 92 bedoelde diverse inkomsten vallen (en er dus voor deze inkomsten geen sprake is van belastbare diverse inkomsten): de winst van toegelaten tombola’s en loterijen, met inbegrip van de Nationale Loterij (loterijbriefjes zoals Presto, Subito, 21, Scratch, alsook het Lotto- en Jokerspel, Keno, Telekwinto), van pronostiekwedstrijden, van weddenschappen op paardenkoersen, van casinospelen, enz.

Op basis van bovenstaande lijkt het dat inkomsten uit een pokerspel (zonder hierbij een onderscheid te maken tussen online en offline pokerspelen) overeenkomstig de visie van de fiscale Administratie niet belast kunnen worden als divers inkomen. 

Hoewel, zoals hiervoor reeds aangehaald, in de administratieve commentaar geen onderscheid gemaakt wordt tussen inkomsten uit een online of offline pokerspel, beschouwt de fiscale Administratie de online pokerinkomsten in de praktijk toch als belastbare inkomsten, en meer in het bijzonder doorgaans zelfs als beroepsinkomsten (baten). In eerder uitzonderlijke gevallen zou zij deze inkomsten beschouwen als belastbare diverse inkomsten. Dit standpunt is opmerkelijk, aangezien dit onderscheid tussen online en offline behaalde inkomsten niet lijkt te gerechtvaardigd kunnen worden, en de Administratie bij online behaalde pokerinkomsten de facto steeds uitgaat van het feit dat deze in het kader van een beroepsactiviteit behaald zouden zijn.

Rechtbank: geen beroepsinkomsten

In een recent geval wenste de fiscale Administratie (overeenkomstig haar standpunt) online door de belastingplichtige behaalde pokerinkomsten te belasten als belastbare baten voor twee opeenvolgende aanslagjaren. De belastingplichtige kon zich niet akkoord verklaren met deze kwalificatie van de pokerinkomsten en bracht zijn zaak voor de rechtbank van eerste aanleg van Gent.

De belastingplichtige argumenteerde dat de fiscale Administratie de inkomsten uit pokerevenementen ten onrechte heeft gekwalificeerd als beroepsinkomsten. Er is namelijk slechts sprake van een winstgevende bezigheid wanneer er sprake is van een geheel van handelingen die zich vaak genoeg voordoen en onderling verbonden zijn om een voortdurende en ‘gewoonlijke’ bedrijvigheid op te leveren en die, vallend buiten de grenzen van het normale beheer van een privévermogen, een beroepskarakter hebben. 

Bovendien werd door de belastingplichtige de bijzondere aard van de kansspelen aangehaald. Zo is er bij poker louter sprake van een verdeling van inleggen (‘kosten’) van andere spelers en niet van inkomsten in ruil voor dienstprestaties. 

De rechtbank is duidelijk en volgt de belastingplichtige dat er bij pokerspelen louter sprake is van een verdeling van inleggen van andere spelers en niet van inkomsten in ruil voor dienstprestaties, zoals bij beroepsinkomsten het geval zou zijn. Het feit dat de belastingplichtige op pokerwebsites gekoppeld kon worden aan heel wat gewonnen prijzengeld, bewijst niet dat het om beroepsinkomsten zou gaan. Dat is ook logisch: de hoogte van een opbrengst vormt geen doorslaggevend referentiepunt voor de kwalificatie ervan. 

Wel belastbaar divers inkomen

Hoewel er volgens de rechtbank geen sprake is van beroepsinkomsten, meent zij dat er wel sprake is van een belastbaar divers inkomen. Het betalen van een inzet om te kunnen spelen, waarbij deze inzet kan resulteren in winst of verlies, heeft volgens de rechtbank een speculatief karakter. De rechtbank houdt in dat kader rekening met de dagen en het aantal uren per dag dat de belastingplichtige bezig was met pokeren om te stellen dat het gaat om inkomsten die (buiten de beroepswerkzaamheid) voortkomen uit enige prestatie, verrichting of speculatie. Deze verrichtingen kaderen, aldus de rechtbank, niet in het normale beheer van een privévermogen, waardoor er sprake is van een belastbaar divers inkomen op grond van artikel 90, lid 1, 1° WIB 92.

De rechtbank vernietigt de door de fiscale Administratie gevestigde aanslag, aangezien de fiscale Administratie niet afdoende het beroepskarakter heeft aangetoond. Op die manier miskent zij de voorwaarden van artikel 27 WIB 92 zodat de door haar gevestigde aanslagen zijn gekenmerkt door willekeur. 

Commentaar

De rechtbank van eerste aanleg van Gent weigert het standpunt van de fiscus te volgen. De fiscus kan dus niet zomaar stellen dat (online) pokerinkomsten belastbare baten uitmaken.

Het is interessant dat de rechtbank stelt dat in tegenstelling tot inkomsten uit een beroepswerkzaamheid, die gekwalificeerd worden als inkomsten in ruil voor het leveren van dienstprestaties, er in het kader van pokerspelen louter sprake is van een verdeling van inleggen (‘kosten’) van andere spelers. Lijkt de rechtbank hier te suggereren dat er bij het behalen van inkomsten uit pokerspelen in geen geval sprake kan zijn van een beroepsinkomen? In elk geval stelt de rechtbank dat de fiscale Administratie moet bewijzen dat het effectief gaat om een winstgevende bezigheid, hetgeen zij in voorliggend geval niet doet.

De rechtbank meent wel dat er sprake is van belastbare diverse inkomsten. Bij het spelen van poker is, volgens de rechtbank, per definitie sprake van speculatie. Het feit dat de belastingplichtige behoorlijk wat tijd spendeerde aan het spelen van poker, nam de rechtbank mee als element dat er geen normaal beheer van privévermogen aan de orde was. De rechtbank lijkt het feit dat de pokerinkomsten online behaald werden niet te betrekken in haar beoordeling. Aangezien de administratieve commentaar niet bindend is, zou door de fiscale Administratie geargumenteerd kunnen worden dat er ook bij offline behaalde pokerinkomsten sprake kan zijn van een abnormaal beheer van privévermogen, en dat deze belastbaar diverse inkomsten uitmaken.

In elk geval biedt dit vonnis comfort aan spelers die geconfronteerd worden met een taxatie van inkomsten als beroepsinkomen. Voorzichtigheid blijft geboden: het laat zich raden dat de fiscale Administratie niet zonder slag of stoot de uitspraak van het vonnis zal volgen in andere gevallen. Belastingplichtigen met substantiële inkomsten uit een hoofdactiviteit als pokerspeler overwegen dus het best een fiscale screening om niet voor verrassingen te komen te staan.

Volgens de rechtbank van eerste aanleg van Gent is er in het kader van pokerspelen louter sprake van een verdeling van inleggen (‘kosten’) van andere spelers, in tegenstelling tot inkomsten uit een beroepswerkzaamheid die gekwalificeerd wordt als inkomsten in ruil voor het leveren van dienstprestaties. Wel is het volgens de rechtbank zo dat het betalen van een inzet om te kunnen spelen (zgn. buy-in) een speculatief karakter heeft, en dat er geen sprake is van een normaal beheer van privévermogen, mede gelet op het feit dat de belastingplichtige behoorlijk wat tijd spendeerde aan het spelen van poker. Een belasting als divers inkomen is dus niet uitgesloten.