Medische fouten: juridische basisbeginselen (Bannister)

Auteur: Bannister

Medische fout

Indien ten gevolge van (medische) behandeling de patiënt schade lijdt, kan er sprake zijn van een (medische) fout waarvoor u de behandelende zorgverlener of het ziekenhuis kan aanspreken voor de vergoeding van uw schade.

U dient hierbij niet uitsluitend te denken aan de strikt medische beroepen, maar dit kan ook het gevolg zijn van een behandeling bij bijvoorbeeld een schoonheidsspecialiste of een paramedisch beroep zoals een podoloog.

Een eerste belangrijk onderscheid dat gemaakt moet worden is of de (medische) fout valt onder de regels van de buitencontractuele aansprakelijkheid of de contractuele aansprakelijkheid. Dit is afhankelijk van de concrete behandeling die werd uitgevoerd en de rechtsverhouding die hieruit is ontstaan.

Enkele voorbeelden zal één en ander verduidelijken:

Contractueel:

1. een neuscorrectie bij een esthetische arts;
2. een gezichtsbehandeling bij een schoonheidsspecialiste;
3. een sterilisatie.

Buitencontractueel:

1. een bewusteloze patiënt die naar de spoeddienst van een ziekenhuis wordt gebracht;
2. een gedwongen opname.

Het is belangrijk om na te gaan of er sprake is van een contractuele dan wel een buitencontractuele verhouding zodanig er kan geoordeeld worden onder welk toepassingsgebied het specifieke schadegeval dient te worden ondergebracht. Dit is belangrijk om uit te maken welke rechtsregels van toepassing zijn

Schade

Het slachtoffer zal moeten aantonen dat hij/zij daadwerkelijk schade heeft geleden als gevolg van de medische fout. Schade kan worden opgesplitst in lichamelijk en materieel.

Voor lichamelijke schade te laten vaststellen zal een verslag van een arts nodig zijn. Lichamelijke schade zal begroot worden als tijdelijke en/of blijvende ongeschiktheid opgesplitst in persoonlijke, huishoudelijke en economische ongeschiktheid.

Bij ernstige letsels zullen er bijkomende posten worden voorzien waaronder hulp van derden, eventueel het voorzien in de kosten van een prothese, voorzien in de kosten van de behandeling bij een kinesist etc.

Naast de lichamelijke schade kan er ook materiële schade zijn. Dit zijn o.a. de medische kosten: medicatie, ambulance naar het ziekenhuis,…, de verplaatsingskosten, enzovoort.

In ons volgend artikel over bewijs zal dieper worden ingegaan welke documenten hierbij van belang zijn.

Causaal verband

Het slachtoffer zal moeten aantonen dat de medische fout rechtstreeks heeft geleid tot de schade. Er moet een oorzakelijk verband zijn tussen de fout en de schade die je hebt geleden.

De schade is uitsluitend ontstaan ten gevolge van de medische fout en mag met andere woorden niet het gevolg zijn van een andere oorzaak die losstaat van de medische fout.

Verjaringstermijn

De verjaringstermijn is de periode waarbinnen het slachtoffer een rechtsvordering kan instellen. Het verstrijken van deze termijn zal er voor zorgen dat het slachtoffer het recht verliest een procedure in te stellen waardoor hij/zij geen vergoeding zal kunnen bekomen van de aansprakelijke.

De verjaringstermijn is afhankelijk van de soort rechtsverhouding, zoals besproken onder punt 1, waarbinnen de behandeling valt.

Bij een contractuele vordering geldt een verjaringstermijn van 10 jaar.

Bij een buitencontractuele vordering dient een opsplitsing te worden gemaakt:

• Vanaf het schadegeval is er een verjaringstermijn van 20 jaar;
• Vanaf het slachtoffer kennis heeft gekregen van de schade of de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon is de verjaringstermijn 5 jaar;

Er zijn verschillende handelingen die er voor zullen zorgen dat de verjaringstermijn geschorst of gestuit wordt. Bij een schorsing wordt de verjaringstermijn (tijdelijk) opgeschort. Bij een stuiting zal een nieuwe termijn beginnen te lopen. Dit kan er voor zorgen dat de verjaring niet intreed en kan belangrijk zijn indien de verjaringstermijn bijna zou verstrijken. Het is belangrijk om u hiervoor te laten bijstaan door een gespecialiseerde advocaat.

Bron: Bannister