Het stil faillissement – de pre-pack (Schoups)

Auteurs: Dave Mertens, Sam Ledent, Irgen De Preter en Emilie Bogaerts (Schoups)

De invoering van het stil faillissement was reeds voorzien bij de inwerkingtreding van Boek XX “Insolventie van ondernemingen” in 2017, maar haalde het uiteindelijk niet. In het Wetsontwerp tot omzetting van de Herstructureringsrichtlijn krijgt het stil faillissement (ook de “besloten voorbereiding van het faillissement” of de “pre-pack” procedure genoemd) een nieuwe kans.

Een onderneming die meent dat ze zich in staat van faillissement bevindt, kan een verzoekschrift indienen waarin ze vraagt om failliet te worden verklaard nádat ze de kans heeft gekregen om, in beslotenheid, de overgang van al of een deel van haar activa en activiteiten voor te bereiden. In haar verzoekschrift moet de onderneming aantonen dat deze wijze van voorbereiding van het faillissement (i) de vereffening van de onderneming vergemakkelijkt waarbij een zo hoog mogelijke uitbetaling aan de gezamenlijke schuldeisers wordt bereikt en (ii) zodoende de werkgelegenheid zo veel mogelijk wordt behouden. Bedoeling is dus om via een overdracht in going concern een win-winsituatie te bekomen in vergelijking met het klassieke faillissement, dat meteen wordt uitgesproken en gepubliceerd (met alle negatieve gevolgen van dien)..

Voor deze nieuwe procedure worden twee nieuwe insolventiefunctionarissen in het leven geroepen: de “beoogd curator” en de “beoogd rechter-commissaris”. Zij worden aangesteld voor ten hoogste dertig dagen, al is deze termijn verlengbaar met nogmaals maximum dertig dagen. De beoogd curator zal nagaan of het door de onderneming voorgestelde doel realiseerbaar is. Hij moet worden betrokken bij de voorbereiding van het faillissement en zal daarbij waken over de belangen van de schuldeisers. Hoewel de onderneming het beheer over haar goederen behoudt, is ze dus onderworpen aan het toezicht van de beoogd curator met wie ze actief zal moeten samenwerken om het beoogde overdracht te bewerkstelligen binnen de gestelde termijn, die hoe dan ook kort is.

Het stil faillissement blijft een voorbereiding. De overdracht zal pas plaatsvinden ná de faillietverklaring en zal dan worden getoetst door de rechtbank volgens de klassieke faillissementsregels.

Er geldt geen opschorting zoals bij een gerechtelijke reorganisatie. De schuldeisers, het openbaar ministerie en de curator van de hoofdprocedure in het geval van een territoriale insolventieprocedure, kunnen nog steeds een dagvaarding in faillissement uitbrengen. Ook de onderneming zelf kan de rechtbank op elk moment verzoeken om het faillissement uit te spreken, net zoals dat de beoogd curator de rechtbank kan vragen om een einde te stellen aan de voorbereiding van het faillissement.

De pre-pack heeft hetzelfde doel voor ogen als de gerechtelijke reorganisatie door overdracht onder gerechtelijk gezag, namelijk de activa of de activiteiten van een op het faillissement afstevenende onderneming overdragen teneinde de opbrengst voor de schuldeisers te maximaliseren. Belangrijke verschillen zijn dat de pre-pack in beslotenheid plaatsvindt en dat er sneller moet worden geland. We zijn erg benieuwd of deze procedure succes zal kennen.

Bron: Schoups