Auteurs: Maude Mertens en Klaas Vanneste (DLPA)
Publicatiedatum: 02/10/2018
Op 18 januari 2017 is in alle lidstaten van de Europese Unie, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk en Denemarken, de Europese Verordening 655/2014 in werking getreden. Het doel van deze Verordening is de grensoverschrijdende inning van schuldvorderingen te vergemakkelijken. Bij wet van 18 juni 2018 werd in België uitvoering gegeven aan de Verordening.
De Verordening maakt het mogelijk voor een schuldeiser om bewarend beslag te leggen op de bankrekening van een schuldenaar in een ander EU-land, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk of Denemarken. De procedure is voor de schuldeiser een bijkomend en facultatief middel. De schuldeiser kan er met andere woorden nog steeds voor opteren om een gelijkwaardige maatregel te bekomen via de gebruikelijke nationale procedures.
De Verordening is enkel van toepassing op geldelijke vorderingen in burgerlijke- en handelszaken. Een Europees bevel tot conservatoir beslag op bankrekeningen kan zowel verkregen worden voorafgaand aan een procedure over het bodemgeschil, tijdens een dergelijke procedure of na een rechterlijke beslissing, gerechtelijke schikking of authentieke akte die stelt dat de schuldenaar de vordering moet voldoen. Indien het bevel werd verkregen voorafgaand aan de procedure over het bodemgeschil, moet de procedure over het bodemgeschil nadien wel worden ingesteld en moet het bewijs daarvan op tijd worden geleverd.
Indien de schuldeiser niet over een titel beschikt die zijn vorderingsrecht bewijst dient hij aan te tonen dat de vordering in beginsel gegrond lijkt en dat er omstandigheden bestaan die de inning kunnen bedreigen. De schuldeiser die wel reeds beschikt over een titel die zijn vorderingsrecht bewijst zal er de rechter van moeten kunnen overtuigen dat zijn schuldvordering dringend beschermd moet worden en dat de tenuitvoerlegging zonder een bevel tot Europees bewarend bankbeslag waarschijnlijk verhinderd of zeer ernstig bemoeilijkt zou worden.
De schuldeiser moet een verzoek tot bewarend bankbeslag indienen bij de bevoegde bodemrechter. Naar Belgisch recht is de beslagrechter bevoegd om kennis te nemen van verzoeken of betwistingen omtrent Europese bewarende bankbeslagen. De behandeling van het verzoek tot een Europees bankbeslag verloopt eenzijdig, zonder dat de schuldenaar wordt gehoord of van het verzoek in kennis wordt gesteld. Dit eenzijdig karakter heeft tot doel om het verrassingseffect te vrijwaren en de slaagkansen van het beoogde bankbeslag te vergroten, zoals ook het geval is met de procedure van beslag naar intern Belgisch recht.
Indien het bevel tot bewarend beslag wordt verleend, dan is dit onmiddellijk uitvoerbaar. De rekeningen van de schuldenaar worden dan geblokkeerd ten belope van het bedrag van de vordering van de schuldeiser.
De Verordening voorziet ook in de mogelijkheid om informatie op te vragen over de bankrekeningen van de schuldenaar. Met deze procedure wil de Verordening de mogelijkheid van schuldenaars om bankrekening te verbergen voor hun schuldeisers aan banden leggen. Bij wet van 18 juni 2018 werd aan de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders de bevoegdheid toebedeeld om de vereiste gegevens op te vragen bij het centraal aanspreekpunt gehouden door de Nationale Bank van België.
> Recente praktijkervaringen tonen aan dat het Europees Bankbeslag een krachtdadig instrument is voor de schuldeiser. Wij mogen dan ook gerust concluderen dat de schuldeiser er een belangrijk wapen bij heeft ten aanzien van zijn buitenlandse schuldenaar.
Lees hier het originele artikel
Lees hier meer bijdragen over ‘bankbeslag’
