HR-aspecten bij M&A transacties

Mr. Nele Van Kerrebroeck (Linklaters)

Webinar op donderdag 16 mei 2024


Het nieuwe Boek 6:
de impact op de werkvloer

Mr. Chris Persyn (Cautius)

Webinar op donderdag 4 juli 2024


Tewerkstelling van buitenlandse werknemers:
nakende ingrijpende wijzigingen

Mr. Sophie Maes en mr. Simon Albers (Claeys & Engels)

Webinar op donderdag 25 april 2024


Aandeelhoudersovereenkomsten
in het licht van de nieuwe wetgeving

Mr. Michaël Heene (DLA Piper)

Webinar op vrijdag 31 mei 2024


Intellectuele eigendomsrechten in de onderneming:
wie is eigenaar van door werknemers en dienstverleners ontwikkelde creaties?

Dr. Nele Somers (ARTES) en mr. Veerle Scheys (Mploy)

Webinar op dinsdag 23 april 2024


Faillissementsrecht:
recente wetgeving én rechtspraak anno 2024

Mr. Ilse van de Mierop en mr. Charlotte Sas (DLA Piper)

Webinar op vrijdag 6 december 2024

De zaak Plessers… a never-ending story? (Crivits & Persyn)

Auteur: Crivits & Persyn

Publicatiedatum: 27/04/2021

Sinds het arrest van het Hof van Justitie van 16 mei 2019 in de zaak Plessers is het uitkijken naar de gevolgen voor de praktijk. Het Hof oordeelde namelijk dat het keuzerecht van de overnemer met betrekking tot het personeel bij een gerechtelijke reorganisatie door overdracht onder gerechtelijk gezag in strijd is met Europese Richtlijn EG/2001/23. De impact van deze rechtspraak is niet meteen spectaculair.

De meerderheid van de Belgische ondernemingsrechtbanken is van mening dat de Europese regels geen rechtstreekse werking hebben én dat een richtlijnconforme interpretatie van artikel XX.86 WER onmogelijk is (want contra legem). Zij passen het keuzerecht van de overnemer dan ook verder toe in afwachting van een wetswijziging.

De Belgische rechters wijzen wel op de mogelijke overheidsaansprakelijkheid wegens foutieve omzetting van de Europese Richtlijn. In de zaak Plessers veroordeelde het Arbeidshof Antwerpen, afdeling Antwerpen de Belgische staat op deze basis tot een – weliswaar beperkte – schadevergoeding van 1.000 EUR wegens het verlies van een reële kans op tewerkstelling bij de overnemer.

Met andere woorden, niet meteen baanbrekend en ook niet van aard om de Belgische wetgever aan te zetten om de wetgeving snel aan te passen… to be continued.

Lees hier het originele artikel