Auteur: Andres Delanoy (KPMG)
Publicatiedatum: september 2019
Historisch gezien worden Belgische inwoners die in Frankrijk in loondienst zijn, belast door middel van een bronheffing, die overeenkomt met de Belgische bedrijfsvoorheffing.
De belastingschijven zijn als volgt:
| Toepasselijk belastingstarief |
Inkomsten van Franse oorsprong op jaarbasis worden verminderd met 10 % (jaar 2019) |
| 0 % | < € 14.839 |
| 12 % | van €1 4.839 tot € 43.047 |
| 20 % | > € 43.047 |
In Frankrijk wordt deze bronheffing vrijgesteld van inkomstenbelasting voor de inkomstenschijven belastbaar tegen 0% en 12%. De inkomensbelasting (aan Franse progressieve schaal) is alleen van toepassing op het gedeelte van de belastbare inkomsten die belast worden tegen 20%. Uiteindelijk is het minimumpercentage van 20% gedeeltelijk van toepassing op de lonen die in Frankrijk worden ontvangen en in het geval van hoge inkomsten.
Dit belastingstelsel is met ingang van 1 januari 2020 gewijzigd door de financiëringswet van 2019.
De bedoeling is om voor zowel Franse inwoners als niet-inwoners identieke belastingregels toe te passen. De toepassing van historische bronbelasting vormde immers automatisch een gunstige regeling voor de belastingheffing op de lonen die in Frankrijk door niet-inwoners werden verdiend.
Welke veranderingen?
Allereerst werkt de bronheffing niet langer bevrijdend ten opzichte van de inkomensbelasting (het wordt daarentegen een “belastingvoorschot”). Het zal berekend worden zoals voor een Franse inwoner, door één enkel historisch tarief toe te passen.
Bovendien is ook de berekening van de belasting gewijzigd. Franse werknemers die Belgische belastingplichtigen zijn, zullen voortaan onderworpen zijn aan een minimum belastingtarief dat overeenkomt met de volgende schaal:
| Toepasselijk belastingstarief |
Inkomsten van Franse oorsprong op jaarbasis worden verminderd met 10 % (jaar 2019) |
| 20 % | < €27.519 |
| 30 % | > €27.519 |
Het ontbreken van een belastingschijf van 0% en de verhoging van het marginale tarief met 10 procentpunten leidt onvermijdelijk tot een aanzienlijke verhoging van de belastingen.
Eén matiging:
Om het bedrag van de belasting te verlagen, kan de werknemer de toepassing aanvragen van het gemiddelde belastingtarief op het globale inkomen van zijn fiscaal huishouden.
Daartoe past men eerst de progressieve Franse schaal op alle inkomsten toe. Daarvan berekent men het gemiddelde tarief:
| Toepasselijke belastingstarief | Inkomsten van Franse oorsprong
op jaarbasis verdiend in 2018 |
| 0 % | < € 9.964 |
| 14 % | van € 9.964 tot € 27.519 |
| 30 % | van € 27.519 tot € 73.779 |
| 41 % | van € 73.779 tot € 156.244 |
| 45 % | > € 156.244 |
Als dit gemiddeld tarief voordeliger is, kan de werknemer de toepassing ervan op zijn inkomsten van Franse oorsprong aanvragen.
Bijvoorbeeld:
Een Belgische, ongehuwde inwoner zonder andere inkomsten, die in Frankrijk een netto salaris van 40 000 € ontvangt, wordt bijvoorbeeld als volgt belast:
| Voor de hervorming | Na de hervorming | |
|---|---|---|
| Bevrijdende bronheffing | € 2.539 | – |
|
Inkomstenbelasting (minimum belastingtarief) |
– | € 8.048 |
| Belastingverlichting (gemiddeld belastingtarief op wereldwijd inkomen aan 14%) | – | – € 3.046 |
| Totaal uiteindelijke belasting | € 2.539 | € 5.002 |
Deze nieuwe regels veroorzaken in dit geval wel nog steeds een verdubbeling van de in Frankrijk verschuldigde belastingen. Uiteraard werd dit resultaat verkregen zonder activatie van de hefbomen ter vermindering van de uiteindelijke belasting.
Opgepast:
Denk eraan dat de Franse inkomsten ook in België (voor hun bedrag na aftrek van belastingen) moet worden aangegeven, niet om te worden belast, maar om te worden opgenomen in de berekening van de progressieve schalen in de personenbelasting (PB), evenals voor de berekening van de bijkomende gemeentelijke opcentiemen. De extra belasting die in Frankrijk wordt betaald zou daarom in zekere zin automatisch de in België verschuldigde belastingen enigszins moeten verlagen.
